Wat doet een studentenbeleggingsclub?
De beurscrash van 7 april heeft meer invloed dan je op het eerste gezicht denkt.
Victor L. Hettema Oud-voorzitter der S.B.V. Duitenberg
Een nieuwe editie van de financiële beroepen serie ‘Hoe word ik’. Ditmaal het verhaal van Gerben Everts. Hij is de algemeen directeur van de De Vereniging van Effectenbezitters (VEB). Zij zijn in Nederland dé stem van de aandeelhouders. Een belangrijke verantwoordelijkheid, maar hoe word je de directeur van de VEB? Is daar een speciale opleiding voor en moet je daarvoor zelf beleggen?
Dat gaat vooral zonder groot en meeslepend plan. Ik heb heel simpel van mijn hobby mijn beroep gemaakt. Niet dat ik zelf zeer actief beleg, maar ik ben enorm begaan met het goed en eerlijk functioneren van financiële markten. Zodat de gewone Nederlander altijd op de nette dienstverlening van banken, verzekeraars, vermogensbeheerders, pensioenfondsen, beurzen en accountants kan rekenen. Op de middelbare school is bij het vak Economie bij mij het licht aangegaan. Over hoe een economie functioneert, hoe belangrijk overheden en beleggers zijn en het woord vertrouwen daarbij centraal staat. Dat vrijwel iedereen altijd en overal opnieuw probeert een graantje mee te pikken (niet altijd met de beste bedoelingen) en dat passende wet- en regelgeving en goed toezicht voor de welvaart in Nederland heel belangrijk is. Ik was hierin zo geïnteresseerd dat ik mij zowel bij Economie als Rechten heb ingeschreven aan de Rijksuniversiteit Groningen. En ik wist beide studies licht verrassend ook nog netjes af te ronden ook. Daarna ben ik begonnen als accountant bij Price Waterhouse en heb de opleiding tot Registeraccountant afgerond. Vakken als economie en wiskunde zijn dan toch handig om in je vakkenpakket te hebben.
Pas veel later besefte ik hoe vreemd het eigenlijk was dat ik in mijn vrije tijd als student jaarverslagen van beursgenoteerde bedrijven las. Voordat Internet z’n intrede had gedaan, dus in de eerste helft van het jaar kwam er elke dag een dikke enveloppe leesvoer door de brievenbus. Een gezonde belangstelling voor bedrijven en beleggen had ik zeker. En die gekke afwijking gaf rendement. Zo won ik op m’n 19de een beursspel (een voorloper van ScholenStrijd) en mocht op beursplein 5 mijn cheque van 1000 gulden ontvangen. Mijn startkapitaal!
Heel onbewust en speels ben ik in beleggen geïnteresseerd geraakt. Vervolgens heb ik in mijn carrière vooral een brug proberen te slaan tussen het bedrijfsleven en de overheid. Vanuit de overtuiging dat hiertussen geen tegenstelling, maar innige band bestaat. Bij het Ministerie van Financiën heb ik meegeholpen de wetgeving voor beursgenoteerde bedrijven aan te scherpen en vervolgens in Brussel vier jaar de Europese financiële agenda gecoördineerd. Terug in Nederland via verschillende verantwoordelijkheden bij ons grootste pensioenfonds de stap naar het bestuur van de AFM, de toezichthouder op de financiële markten, gezet. Dat was echt een droom voor me en ik ben nog altijd dankbaar dat ik dit heb mogen doen. Elke dag een passende balans proberen te vinden tussen de meest aantrekkelijke ruimte voor bedrijven om te ondernemen en het eerbiedigen van daarbij passende beleggersbescherming. De bestuurlijke verantwoordelijkheid kan je niet invullen met enkel kennis van beursgenoteerde ondernemingen, financiële instellingen en intermediairs. Ervaring met besluitvormingsprocessen komt de besluiten zelf ten goede. Hier komen de expertises van economen, juristen en psychologen elke dag samen en het helpt natuurlijk als je door een wat bredere vooropleiding en opgedane bestuurlijke ervaring die brug makkelijk kunt slaan.
In Nederland is het de regel dat je maximaal 8 jaar bestuurlijk in dezelfde functie blijft. Na 9 jaar AFM kwam mijn huidige functie al snel in het vizier. Van je hobby je beroep maken, die afspraak met mezelf bleef ik graag trouw. Elke dag met plezier naar je werk en min of meer per ongeluk ook nog goed weten waar het over gaat. Ik was al jong lid van de VEB, las elke maand het blad Effect en kreeg als lid al twee keer via een eenvoudige procedure een flink bedrag aan compensatie uitbetaald die de VEB met partijen had uitonderhandeld. Ik was fan van de VEB en de mensen van de VEB waren ook positief over wat ik voor Nederlandse beleggers en bedrijven bij de AFM voor elkaar heb gekregen.
Het bewijst maar dat investeren in een breed netwerk met een herkenbare ambitie rendement oplevert. De VEB staat beleggers terzijde, analyseert beursgenoteerde bedrijven, spreekt tijdens de aandeelhoudersvergaderingen namens de Nederlandse beleggers en zet zich in voor passende wet- en regelgeving in Nederland en in Europa. En als een bedrijf het niet zo nauw neemt met de naleving van die wet- en regelgeving en de afspraken die we met elkaar gemaakt hebben, dan neemt de VEB het namens gedupeerde aandeelhouders op tegen die partijen, bij de rechter of door het afdwingen van passende schikkingen zodat beleggers toch een stukje compensatie van hun schade krijgen. Dat doen we al 100 jaar en met groot succes. Ik sla vrijwel geen dag de krant open zonder de analyse of mening van de VEB op de economie-pagina’s. Wat ik bij Economie op de middelbare school al leerde: zonder actieve beleggers, in woorden en daden, komt de economie met een schok tot stilstand. Aan die hoognodige dynamiek draag ik als directeur graag constructief mijn steentje bij. Samen met 20 enthousiastelingen in Den Haag die dezelfde afwijking vertonen.